Znajdujesz się na: Strona główna»Aktualności»Nauka w rozwoju społeczno-gospodarczym Polski
Kalendarium
12-11-2017

Nauka w rozwoju społeczno-gospodarczym Polski

W ramach XXXV Dni Kultury Chrześcijańskiej w dniu 16 października 2017 roku w Białymstoku wziąłem udział w panelu dyskusyjnym pt. "Nauka w rozwoju społeczno-gospodarczym Polski". W dyskusji wzięli także udział:

  • Jarosław Gowin, wicepremier, minister nauki i szkolnictwa wyższego,
  • prof. Robert Ciborowski, rektor Uniwersytetu w Białymstoku,
  • prof. Lech Dzienis, rektor Politechniki Białostockiej,
  • prof. Adam Krętowski, rektor Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku,
  • prof. Marcin Moniuszko, prorektor ds. nauki Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku,
  • prof. Dariusz Surowik, rektor Państwowej Wyższej Szkoły Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży.

Dyskusję moderował prof. Kazimierz Trzęsicki z Uniwersytetu w Białymstoku. Paneliści skierowali do ministra Jarosława Gowina szereg pytań i sugestii dotyczących nadchodzących zmian w systemie organizacji i finansowania nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce, a także funkcjonowania Narodowego Centrum Nauki i Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.

Bazując na doświadczeniach członka Rady NCBiR, podzieliłem się z zebranymi refleksją na temat kształtu programów strategicznych tej instytucji. Postawiłem tezę, że programy te powinny być nie tyle próbą zaspokojenia potrzeb poszczególnych ministerstw, co inicjatywami, które wytyczają ścieżkę dojścia do jasno określonego, ambitnego celu w obszarze innowacji technologicznych. Przywołałem przykład amerykańskiego programu Apollo, który był potężnym impulsem dla badań i rozwoju w wielu obszarach i został zwieńczony lądowaniem człowieka na księżycu. Podałem też przykładowy cel hipotetycznego programu strategicznego w postaci opracowania polskiego nanoprocesora.

Drugim zagadnieniem poruszonym przeze mnie była kwestia roli i władzy rektora według nowej ustawy o szkolnictwie wyższym. Ujął ją w dylemacie „autonomia uczelni czy autonomia rektora”. Zaznaczyłem, że zbyt szeroki zakres kompetencji rektora w połączeniu z praktyczną jego nieusuwalnością może stwarzać szereg zagrożeń dla uczelni. Poddałem pod rozwagę rozdzielenie obecnej funkcji rektora na dwa stanowiska: rektora odpowiedzialnego za sprawy nauki i kształcenia oraz kanclerza/prezydenta odpowiedzialnego za administrowanie uczelnią.

Po rundzie pytań i komentarzy ze strony panelistów głos zabrał minister Jarosław Gowin odnosząc się kolejno do kwestii poruszonych w dyskusji. Wyraził też satysfakcję, że zmienia się na poziomie rządu podejście do nakładów na naukę, które zaczęły być traktowane nie jako koszt, lecz jako publiczną długofalową inwestycję.